ROZENGEUR / Gerold Rozenblad
Je zou denken dat in deze periode, de pre-verkiezingspropaganda periode, de coalitiepartijen hun publieke vechtpartijen tot het verleden zouden laten behoren. Of die in elk geval op de achtergrond zouden voeren. Je moet immers goed overkomen naar de bevolking toe, of je nou van plan bent later al dan niet weer samen te werken.
Tenminste om je eigen hachje moet je er goed uit zien. Maar nee hoor, de publieke robbertjes worden er nog lustig op los uitgevochten. Met grond als hoofdinzet. Ondertussen heeft minister Donotha Vorswijk reeds zoveel ‘foutjes’ gemaakt dat je de vraag kan stellen of het schaamteloze opzet is of dat ze inderdaad een schrijnend tekort heeft aan IQ.
Ondertussen schijnt de hoofdtaak van Chan te zijn verworden tot het over de schouders meekijken van de minister. Zijne majesteit, die kijkt maar weg. Het zal hem een worst wezen wat er gebeurt, zolang de belangen van de zijnen worden behartigd. En een bepalende stem van de VHP in de organisatie van het ministerie is daarom ongewenst.
“Daarmee is de boodschap van zowel Chan als zijn partijleden duidelijk: foutjes maken mag, maar in Nickerie is dat een grote fout !”
Wat opvalt bij de harde opstelling van de majesteit is dat hij nimmer zo een ferm standpunt heeft ingenomen, bijvoorbeeld in de “cyanide” kwestie. Het oproer rond deze kwestie is gesmoord met het wegposten van de onoverwinnelijke mevrouw die vanuit Nederland haar strijd zou voortzetten, maar van wie wij nooit meer wat hebben gehoord. Ook niet van haar felle medestanders hier te lande.
Ondertussen wordt de kleinschalige goudmijnbouw hand over hand overgenomen door Chinese ondernemers die straks de hele sector in hun greep zullen hebben. Niemand weet wat zich precies afspeelt en de ordening die onder de koning moet plaatsvinden blijkt een farce te zijn geworden. Het kwik vloeit nog rijkelijk en van het afbouwprogramma waar de president melding van maakte, hebben we niet meer vernomen.
Je zou denken dat de koning ter bescherming van “zijn” mensen tempo zou maken en zelfs voor zou lopen op het programma. Echter, iemand die vaak aan de dr. Sophi Redmonstraat is weet te vertellen dat de koning wel vaak wonton soep eet. En met volle mond kan je niet praten.
Maar het ging over grond. Wat opvalt is dat terwijl kennelijk tot nu toe de kwestie Sabaku niet schijnt te worden afgerond, de minister niet lijkt te leren. Los van het foutje bij de Stalweide in Nickerie moet ook enige verstandsverbijstering zijn op getreden bij de kwestie in de omgeving van Weg naar Zee.
Ik zag perceeleigenaren zich beklagen dat hun terreinen zijn afgegeven aan kapitaalkrachtigen. Ze hebben zich beklaagd bij het aangifteteam aan de Combé en willen correctie. De vraag is hoeveel ‘foutjes’ de minister (niet) gemaakt heeft. En steeds zijn het kennelijk de ambtenaren die de achtbare bewindsvrouw te schande zetten. Zoals die ene die nu achter slot en grendel zit.
Daarvan schijnen de assembleeleden Jhakry en Gowri ook overtuigd te zijn. Ondanks Chan in recordtijd de toewijzing ongedaan heeft gemaakt vinden zij dat er koppen moeten rollen. Echter, niet in de kwestie Sabaku en de PG zal kennelijk ook niet benaderd worden in die van Weg naar Zee en de andere ‘foutjes’ van de minister. Ook niet in de kwestie Apoera, waar de Abop collega David Abiamofo ook enige verstandsverbijstering schijnt te hebben opgelopen. Daarmee is de boodschap van zowel Chan als zijn partijleden duidelijk: foutjes maken mag, maar in Nickerie is dat een grote fout !
