
President Chandrikapersad Santokhi zal niet in de Surinaamse geschiedenisboeken belanden als een daadkrachtig staatshoofd dat kordaat knopen durfde door te hakken. Eerder als een zeer eigenzinnige leider die iedereen in de maling nam. Zijn brevet van onvermogen (en zijn onwil) om in het belang van het volk te handelen, is inmiddels legendarisch.
Tekst Armand Snijders
Beeld dWT archief
Wie tegenwoordig Santokhi observeert, ziet vooral een man die eigenlijk niet zo goed meer weet wat hij nog kan doen om het tij en zijn op handen zijnde ondergang nog te keren. Niets lijkt hij in de ogen van een groot deel van de samenleving nog goed te doen en echte oplossingen voor de immense berg problemen heeft hij ook niet. Nu is dat niets nieuws, maar zijn brevet van onvermogen kwam de afgelopen weken wel zeer nadrukkelijk naar de oppervlakte drijven.
Reshuffeling regeerploeg
Neem de al zo vaak aangekondigde en steeds weer uitgestelde reshuffeling van de regeerploeg. Terwijl Santokhi enkele weken geleden nog glashard beweerde dat hij nog steeds van plan was wijzigingen aan te brengen in zijn dreamteam. Dat zou gevolgen hebben voor vijf bewindslieden: die van de ministeries van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (Sozavo), Transport, Communicatie en Toerisme (TCT), Grondbeleid en Bosbeheer, Volksgezondheid en Justitie en Politie. Het betrof vier bewindslieden van Abop/Pertjajah Luhur (PL) en één van zijn eigen VHP.
“Helemaal vreemd is dat uitgerekend Ramsaran het zware transportministerie krijgt toebedeeld, terwijl de Abop/PL-man bij Sozavo naar ieders mening vreselijk tekort is geschoten”
Maar ook dat ging weer niet door. Alleen minister Uraiqit Ramsaran van Sozavo zal doorschuiven naar de plek die door het aangekondigde vertrek van zijn collega Albert Jubithana zal vrijkomen op het ministerie van TCT. Jubithana heeft al maanden geleden aangekondigd dat hij wil opstappen, maar omdat Santokhi om onduidelijke redenen nog geen opvolger heeft benoemd, zit hij daar nog altijd.
Slechte uitvoering sociaal programma
Helemaal vreemd is dat uitgerekend Ramsaran het zware Transportministerie krijgt toebedeeld, terwijl de Abop/PL-man bij Sozavo naar ieders mening vreselijk tekort is geschoten. Hij wordt voor een belangrijk deel door Santokhi verantwoordelijk gehouden voor de slechte uitvoering van het sociaal programma, waarover zelfs het Internationaal Monetair Fonds (IMF) is gevallen. Dat instituut heeft de regering daarover vorige week zelfs een uitbrander gegeven.
De president benadrukte de afgelopen tijd regelmatig dat hij niet tevreden is met de manier waarop het sociale programma door het departement is uitgevoerd en viel in feite Ramsaran publiekelijk keihard af. Dat hij desondanks toch naar TCT mag gaan, heeft alles te maken met het feit dat coalitiegenoot en vicepresident Ronnie Brunswijk dat heeft geëist en Santokhi niet het risico wil lopen dat de coalitie opbreekt. Zo werkt het al vanaf het begin en met deze chantagepolitiek heeft Brunswijk al heel wat voor elkaar gekregen. Dat de president daar niet tegen opgewassen is, is misschien wel zijn grootste tekortkoming en vooral de basis van zijn brevet van onvermogen.
Onafhankelijke deskundigen
Santokhi benadrukte wel dat er veranderingen op komst zijn bij de twee gewraakte ministeries. Bij TCT omdat hij niet verwacht dat Ramsaran in de resterende maanden iets concreets kan bereiken. Hoe pijnlijk moet het voor de bewindsman zijn dat de president geen vertrouwen in hem heeft.
Bij Sozavo wordt ook ingegrepen, want het staatshoofd begrijpt volgens eigen zeggen dat het sociale programma effectiever moet worden uitgevoerd. Daar was dus die reprimande van het IMF voor nodig; hij was er kennelijk al die tijd nog niet van doordrongen, ondanks de vele protesten vanuit alle lagen van de samenleving.
Het sociale programma wordt uit de reguliere beleidssfeer gelicht en onder supervisie geplaatst van “een team van onafhankelijke deskundigen en enkele ambtenaren”. Dat team gaat vanuit het kabinet van de president dat sociale programma coördineren. Ofwel, het wordt helemaal weggehaald en wordt het zoveelste project dat onder het kabinet komt te vallen. Al eerder had Santokhi een aantal mensen van zijn eigen kabinet het sociale programma laten monitoren, maar dat heeft kennelijk weinig zoden aan de dijk gezet.
Dat hij wat dat betreft dus ook een brevet van onvermogen verdient, hoorde je hem niet zeggen. En ook niet dat hij momenteel leiding geeft aan een ministersploeg die als los zand aan elkaar hangt en waarin Brunswijk en de bewindslieden van Abop en Pertjajah Luhur volledig hun eigen plan trekken en smachten naar de volgende verkiezingen. Het is te wijten aan het onvermogen van Santokhi dat de ministersploeg grotendeels bestaat uit aangeschoten wild waarin nog maar een enkeling geloof heeft.