
door Euritha Tjan A Way
PARAMARIBO — Twaalf jaar na de uitspraken van BEP-parlementariër Ronny Asabina die homoseksualiteit een gruwel in God’s oog noemde, is het Surinaamse parlement niet veel verder gekomen met het toekennen van gelijke rechten aan de LGBTQ-samenleving. Zijn collega Ann Sadi (NDP) illustreerde dat maandagavond in het gebouw van Alliance Française.
Ze vertelde dat haar oproep om daar wel aandacht aan te besteden bij de behandeling van het nieuwe Burgerlijk Wetboek, waar De Nationale Assemblee (DNA) mee bezig is, niet werd ondersteund. “U kent mijn mening. Ik kaartte het aan in DNA, maar ik kreeg maar van één collega ondersteuning. Eerlijkheidshalve moet ik u zeggen dat we nog een lange weg te gaan hebben”, zei Sadi na de inspirerende inleiding van Christiane Taubira, voormalig Franse minister van Justitie (2012-2016).
“Als je gaat voor het principe dat alle mensen gelijk zijn, kan je niet anders dan de LGBTQ-gemeenschap en diens rechten in de wet vastleggen en respecteren”
Christiane Taubira
Voor deze discussieavond waren de leden van de commissie Mensenrechten van DNA uitgenodigd. Geen van hen is komen opdagen. Van het college was behalve Sadi alleen Ronny Aloema (VHP) aanwezig.
Principe
De bijeenkomst werd gehouden op initiatief van de Franse ambassade in Suriname als ondersteuning van het project ‘Stand with us’, dat door de Europese Unie wordt gefinancierd en door Projekta uitgevoerd. Taubira, een in Frans-Guyana geboren politicus, liet door het vertellen van haar verhaal zien dat strijd en tegenstand een regering er niet van mogen weerhouden om mensenrechten centraal te stellen. “Als je gaat voor het principe dat alle mensen gelijk zijn en ze allemaal dus dezelfde onvervreemdbare rechten hebben, kan je niet anders dan de LGBTQ-gemeenschap en diens rechten in de wet vastleggen en respecteren”, klonk het telkenmale met een strijdbare stem.
De politica, die al boven de zeventig jaar is, vertelde dat ze ervoor koos om niet te gaan voor een aparte huwelijkswet voor de LGBTQ-gemeenschap. Ze wilde de bestaande wet aanpassen en de rechten van de groep daarin opnemen. “Ik heb alles geregeld. Niet alleen huwelijk, maar ook zaken die te maken hebben met werk, het vinden van een baan. Iemand die homoseksueel is, is als werknemer niet verplicht ergens te gaan werken of naar een land uitgezonden te worden waar geen gelijke rechten gelden”, zegt Taubira.
Respect en informatie
Ze vermeldde wel dat een respectvolle benadering en het blijven geven van informatie de sleutel waren tot het succes dat zij boekte. “Ik heb alle religieuze groepen ontvangen en ik heb ze allemaal te woord gestaan. Ik heb ze gezegd dat zij niet verplicht zijn om binnen hun geloof en kerk de LGBTQ-gemeenschap te accepteren. Maar ik als minister ben ik degene die de Grondwet hooghoud en moet waken voor de mensenrechten.”
Taubira zegt dat het moeilijk was voor haar om zich in die periode vrij te bewegen. “Ik werd van alles beschuldigd: ‘ik zou de wereld tot een eind laten komen, ik zou me de baas wagen van de president en meer’. Nou de wereld is er nog steeds hoor”, zei de politica die een zeer goed gevoel voor humor blijkt te hebben. De wet die ze voorbereidde werd ook aangenomen door de volksvertegenwoordiging in Frankrijk en ze wist door haar traject van informatie de publieke opinie te beïnvloeden.
Leiders
Tijdens de discussieronde bleek dat de Surinaamse overheid bij rapportage aan de Verenigde Naties over het waarborgen van de mensenrechten al jaren zegt dat een brede maatschappelijke discussie nodig is, voordat de rechten van de LGBTQ-gemeenschap kunnen worden erkend. “Waarom wil de overheid dat, terwijl ze weet wat de mening van de samenleving is”, vroeg iemand uit het publiek.
Taubira antwoordde daarop dat het heel normaal is dat politici rekening houden met de publieke opinie. “Er zijn twee soorten leiders: de groep die er zit om de verkiezingen weer te winnen en de groep die er zit om leiderschap te tonen en ook moeilijke beslissingen te nemen. Ik heb de moeilijke beslissing genomen en ik ben daarna toch weer gekozen. Dus je moet ervoor zorgen dat de mensen weten waar je voor staat”, aldus de Franse politica. Door haar inzet is het ook in Frans-Guyana mogelijk dat mensen van hetzelfde geslacht met elkaar trouwen en kinderen adopteren. Daar hebben veel vrouwelijke koppels en enkele mannen al gebruik van gemaakt.